اي آنکه چون خواهشي کند از او بنده ، عطا کندش
و چون آرزو کند آنچه را نزد اوست ، به آرزو برساندش
و چون بدو رو کند ، نزديکش گرداند
و چون به نافرماني او تجاهر کند ، گناهش بپوشد و پرده بر آن کشد
و چون بر او توکل کند ، او را به حساب خود گذارد و کفايتش کند
