مردان خدا پردهء پندار دريدند.

يعني همه جا غير خدا هيچ نديدند

هر دست که دادند از آن دست گرفتند

هر نکته که گفتند همان نکته شنيدند

يک طايفه را بهر مکافات سرشتند

يک سلسله را بهر ملاقات گزيدند

يک فرقه به عشرت در کاشانه گشادند

يک زمره به حسرت سر انگشت گزيدند

جمعي به در پير خرابات خرابند

قومي به بر شيخ مناجات مريدند

يک جمع نکوشيده رسيدند به مقصد

يک قوم دويدند و به مقصد نرسيدند

فرياد که در رهگذر آدم خاکي

بسي دانه فشاندند و بسي دام تنيدند

همت طلب از باطن پيران سحرخيز

زيرا که يکي را ز دو عالم طلبيدند

زنهار مزن دست به دامان گروهي

کز حق ببريدند و به باطل گرويدند

چون خلق در آيينه به بازار حقيقت

ترسم نفروشند متاعي که خريدند

کوتاه نظر غافل از آن سرو بلند است

کاين جامه به اندازهء هرکس نبريدند

مرغان نظر باز سبک سير فروغي

از دامگه خاک بر افلاک پريدند

[گل][گل][گل]