بسم الله الرحمن الرحیم
برای انسانها دوروز بسیار مهم است . یکی روز تولد ویکی روز مرگ .انسانها ی بزرگ هم تولد زیبا دارند هم مرگ زیبا . هر که زیباتر به این جهان پا گذارد دوست داشتنی تر است .وهرکه در این جهان زیبا تربود ،زیباتر ازین جهان می رود.
شعبان از ماه های خاص خداست . ماهی است که رسول خدا می فرمود : این ماه ماه من است،پس خدارحمت کند هرکه مرا یاری کند در این ماه.
(1)
رمضان ماه خداست وشعبان ماه رسول خدا ومقدمه رمضان ! یعنی هر که خدا می خواهد باید از راه رسول وارد شود که اوست راه رسیدن به الله. ومیلاد حسین
(علیه السلام) حسن مطلع ماه رسول است. یعنی رسول بی حسین رسول نیست . آنگونه که خدا بی محمد(صلی الله علیه وآله )دست یافتنی نیست ، محمد هم بی حسین دست نایافتنی است. وچرااینگونه نباشد وقتی حضرتش خود می فرمود : حسین منی وانا من حسین؟این یعنی حسین ازمن است .این نه بدان معناست که حسین بسیار محبوب پیامبر ویا ثمره قلب اوست همان گونه که به این معنا هم نیست که حسین مانند وشبیه پیامبر است . بلکه بیش ازین هاست . این یعنی حسین جزئی است از رسول الله. گوشه ای است ازاو.ازذات اوست. پیامبر بی حسین مثل خورشید است بدون آن که نوری داشته باشد وزمین است بدون آنکه خاکی باشد !
آری .این حسین است بااین مقام ومنزلت واین زندگی سرتاسر زیبایی وکمال که آنگونه زیبا می میرد. هم آمدنش زیباست هم رفتنش . وچه مرگی زیباتراز مرگ در مقتل جهاد ؟ آن هم آن مرگی که باعث شود حسین سرور شهیدان باشد.
الجهاد باب یفتحه الله لخاصه عباده (جهاد دری است که خداوند آن را برای بندگان خاص خود می گشاید )وبالاترین ظهور وتمثل جهاد در شهید است و شهادت. واین حسین است:سرور خاصان از بندگان خدا، سیدالشهداء.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1.ظاهرا منظور روزه گرفتن است همچنان که در مفاتیح الجنان آمده است.
