بسم الله الرحمن الرحیم

برای انسانها دوروز بسیار مهم است . یکی روز تولد ویکی روز مرگ .انسانها ی بزرگ هم تولد زیبا دارند هم مرگ زیبا . هر که زیباتر به این جهان پا گذارد دوست داشتنی تر است .وهرکه در این جهان زیبا تربود ،زیباتر ازین جهان می رود.

آری .این حسین است بااین مقام ومنزلت واین زندگی سرتاسر زیبایی وکمال که آنگونه زیبا می میرد. هم آمدنش زیباست هم رفتنش . وچه مرگی زیباتراز مرگ در مقتل جهاد ؟ آن هم آن مرگی که باعث شود حسین سرور شهیدان باشد.

الجهاد باب یفتحه الله لخاصه عباده (جهاد دری است که خداوند آن را برای بندگان خاص خود می گشاید )وبالاترین ظهور وتمثل جهاد در شهید است و شهادت. واین حسین است:سرور خاصان از بندگان خدا، سیدالشهداء.

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

1.ظاهرا منظور روزه گرفتن است همچنان که در مفاتیح الجنان آمده است.

بسم الله الرحمن الرحیم

گاهی فکر میکنم ماانسانها چقدر عجیب زندگی میکنیم؛چه راحتیم و بی خیال.

مشغول زندگی هستیم. این گزار ه یعنی چه؟

یعنی زندگی مارا به خود مشغول کرده یعنی زندگی تمام توجهمان را جلب کرده یعنی دچار نوعی ویروس همه گیر شده ایم،ویروس روزمره گی!!! یعنی زندگیمان شده زندگی کردن یعنی زندگی میکنیم تا زندگی کرده باشیم

راستی تاحالا فکر کرده ایم که برای چه زندگی می کنیم ؟

زحمت میکشیم عرق میریزیم خسته می شویم پول در میاوریم میرویم سینمابه گردش می رویم لذت می بریم هیجان زده میشویم غصه دار میشویم بغض میکنیم وگاهی حتی گریه !

بعددوباره روز ازنو ...!!!راستی برای چه اینقدر میچرخیم !

نهایت این زندگی کجاست؟به کدام ره میرود این جاده؟آیانهایت این جاده مرگ است؟ یازندگی است؟!اگر مرگ است پس این همه دویدن برای چه؟واگر زندگی است چرا این همه حراس از مرگ؟